فیروزه سی و یکم: حضرت مولانا
فیروزه سی و یکم: حضرت مولانا
نیست مرا،
جز تو دوا
ای تو،
دوای دلِ من ...
جز تو دوا
ای تو،
دوای دلِ من ...
مولانا
دختر بهار نوشت:
شاید گاهی از این به بعد شعر هایی را در اینجا یادداشت بگذارم....که اگر روزی باز هم برگشتم به اینجا یادم بیاید روزی عصر های تابستان را به حفظ اشعار خافظ و مولوی می گذراندم...ناید ارزوهایم فراموشم شود در بین این هیاهوی روزهای زندگی
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |